Prins Claus Conservatorium Groningen

aardbevingbestendig onderwijsgebouw met gouden randje

In het vernieuwde Prins Claus Conservatorium zijn alle opleidingen weer samengebracht onder één dak: de jazz afdeling en de afdeling voor klassieke muziek. BDG Architecten heeft het oorspronkelijke naar binnen gerichte gebouw getransformeerd naar een zichtbaar gebouw dat zowel het internationale aanzien als de gemoedelijkheid van het conservatorium laat zien. Aan de straat zie je het klassieke reliëf dat verwijst naar de pandjes die er vroeger stonden, met daarboven een moderne gevel met geelgouden tinten die het gebouw letterlijk en figuurlijk een gouden randje geven. Er is veel glas gebruikt, zodat aan de buitenkant zichtbaar is wat er binnen gebeurt.

dynamische binnenwereld

Kenmerkend aan dit ontwerp is dat we inspelen op de dynamiek van muziek. De studenten werken met ritme, melodieën en tonen. Dat hebben we ook in het gebouw laten terugkomen. Zo zijn de trappen op verschillende niveaus geplaatst. Die gelaagdheid geeft niet alleen een speels effect, maar zorgt er ook voor dat studenten en docenten elkaar vanaf de trappen kunnen zien en aanspreken. Het ontwerp houdt ook rekening met de verschillende wensen en visies van beide afdelingen. De ene muziekstijl heeft bijvoorbeeld een andere akoestiek nodig dan de andere. Dat vraagt om verschillende type studiecellen, opnamestudio’s en publiekszalen. Zo hebben we zachtere materialen in de muren en het plafond van de Jazzclub verwerkt dan in de ruimtes waar Klassieke muziek wordt gespeeld.

muziek in een doos-in-doosconstructie

Het leek haast onmogelijk: een gebouw ontwerpen dat aan akoestische voorwaarden voldoet en tegelijkertijd bestand is tegen aardbevingen. Want voor geluidsisolatie tussen ruimtes is massa noodzakelijk. Terwijl een aardbevingbestendig gebouw juist een flexibele constructie nodig heeft. We hebben gekozen voor een speciale constructie met vloeren en dragende muren die kunnen meebewegen met een beving. De twee concertzalen, de oefenruimtes en het café zijn in een doos-in-doosconstructie gebouwd. Deze staan als losse dozen met rubberen veren op de vloer en zijn ingepakt in dikke lagen isolatiemateriaal. Omdat de muren in die ruimtes relatief licht zijn en nergens de constructie raken, is het gelukt om het conservatorium aardbevingbestendig te bouwen èn de akoestische kwaliteit te realiseren.